ในกรณีนี้ ที่ดินที่แม่ทำพินัยกรรมเอาไว้นั้น เป็นสินสมรสระหว่างพ่อกับแม่ หมายความว่า ที่ดินดังกล่าวเป็นทรัพย์สินที่พ่อกับแม่มีร่วมกันในระหว่างสมรส ดังนั้น การที่พ่อต้องการที่ดินดังกล่าวหลังการหย่า จะต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในกฎหมาย
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1526 วรรคหนึ่ง กำหนดว่า “สินสมรส คือ ทรัพย์สินที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหรือทั้งสองฝ่ายได้มาในระหว่างสมรส เว้นแต่ทรัพย์สินที่ได้มาโดยพินัยกรรม หรือโดยผลของกฎหมาย หรือโดยนิติกรรมอื่นอันมิได้กระทำโดยฉ้อฉล”
ดังนั้น ที่ดินที่แม่ทำพินัยกรรมเอาไว้นั้น ย่อมเป็นสินสมรสตามหลักเกณฑ์ดังกล่าว และตามกฎหมายแล้ว สินสมรสจะต้องแบ่งกันระหว่างสามีภริยาเท่าเทียมกัน เว้นแต่มีข้อตกลงกันไว้เป็นอย่างอื่น
ในกรณีนี้ หากพ่อต้องการที่ดินดังกล่าวหลังการหย่า จะต้องเจรจากับแม่เพื่อตกลงกันว่าจะแบ่งสินสมรสอย่างไร หรือหากไม่สามารถตกลงกันได้ จะต้องฟ้องร้องต่อศาลเพื่อขอให้ศาลแบ่งสินสมรสให้
เมื่อฟ้องร้องต่อศาลแล้ว ศาลจะพิจารณาพิพากษาแบ่งสินสมรสให้แก่คู่สมรสทั้งสองฝ่ายเท่าเทียมกัน เว้นแต่มีเหตุอันสมควรที่จะแบ่งให้มากกว่าหรือน้อยกว่านั้น
อย่างไรก็ตาม การที่พ่อต้องการที่ดินดังกล่าวหลังการหย่า จะต้องคำนึงถึงสิทธิของแม่ด้วย หากแม่ต้องการที่ดินดังกล่าวไว้เพื่อใช้ประกอบอาชีพหรือเพื่อที่อยู่อาศัย ศาลอาจพิจารณาแบ่งที่ดินดังกล่าวให้แม่เพียงฝ่ายเดียวก็ได้
นอกจากนี้ พ่อยังต้องคำนึงถึงสิทธิของบุตรด้วย หากบุตรมีสิทธิได้รับมรดกจากแม่ ศาลอาจพิจารณาแบ่งที่ดินดังกล่าวให้บุตรด้วยเช่นกัน
